Het is een mooie zonnige maandagmiddag als ik naar Leusden toe rijd. Zoals altijd word ik weer warm onthaald en op een mooi plaatsje staat hij al te glimmen, de nieuwe 992 Turbo S. Na de koffie en het uitwisselen van wat essentiële informatie over dit nieuwe vlaggenschip van Porsche is het tijd om de sleutel om te draaien. Nou ja sleutel, die laat je alweer wat jaren in de broekzak zitten en je draait een knop al ware het de contactsleutel om om de machtige boxer motor tot leven te brengen. Die startknop zit dan wel weer op de vertrouwde plaats links van het stuur. Het digitale dashboard komt tot leven. Prominent in het midden de analoog uitgevoerde toerenteller, typerend voor de Turbo S, waarvan de naald na enkele seconden netjes onder de duizend toeren zakt. Links en rechts van de toerenteller zijn twee digitale displays geplaatst die geheel in stijl ieder twee ‘klokken’ weergeven. De inhoud hiervan is echter aan te passen met de toetsen die ergonomisch op het stuur zijn geplaatst.

Tijd om de auto in beweging te zetten. Ik heb nog een slordige 160 km naar huis te gaan in het hoge noorden. Eerst maar eens rustig de auto laten vertellen wat hij ervan vindt en zo draai ik de snelweg op voor de eerste kilometers. Ook rustig met het verkeer meerijdend valt het op hoe soepel en rustig deze auto rijdt, geen moment het gevoel dat je uitgedaagd wordt om continue vol het gaspedaal in te trappen. Na keurig tussen al het van A naar B verkeer te hebben mee bewogen besluit ik bij Harderwijk een stuk binnendoor de polder te pakken. De 3.8 liter lichtmetalen krachtpatser achterin heeft het nu aangenaam warm en dus besluit ik ook een wat sportiever rijstijl te kiezen. Met het grootste gemak pak ik met de auto een rotonde, de enorme keramische remmen maken het mogelijk laat en krachtig aan te remmen, de rotonde strak rond te sturen en zodra de rij-lijn weer rechtuit gaat merk je vooral in je spiegels dat je gelijk een straatlengte voor ligt op het overige verkeer. En dat nog zonder noemenswaardige snelheid overschrijdingen. Op mijn gemakje koers ik op huis aan met het schuifdak op de ventilatiestand zodat de prachtige grom uit de uitlaten ook in het interieur doorklinken. Anderhalf uur later staat deze prachtige zwarte creatie nog vrolijk na te tikken op de oprit.

De volgende ochtend komt het met bakken uit de lucht. Ik had beloofd mijn dochter terug naar huis in Den Haag te brengen dus dat is een mooie lange rit van ruim 200 km voor de boeg. U weet hoe dochters zijn, bagage voor een hele koninklijke familie terwijl ze maar 4 dagen thuis was, maar het vooronder van de 992 Turbo S laat als een echoput alles tassen erin verdwijnen. De regen is er niet minder op geworden en met de huidige 100 km/u op de snelweg was dat ook geen hele slechte snelheid. Al snel blijkt hoe Porsche ook over de veiligheid van zijn doelgroep heeft nagedacht. 650 pk en 800 Nm is heel serieus te noemen en zeker niet voor iedereen weggelegd om onder controle te houden. Maar zowaar, wanneer er flink wat water op de weg staat meldt het dashboard mij dat het verstandig is de aandrijving in regenmodus te schakelen. Een symbool in het dashboard blijft aangeven wanneer de auto het weer veilig genoeg vindt om in de normale of sportieve modus terug te gaan. Wanneer in het display gekozen wordt voor weergave van de aandrijfverdeling over de voor en achterwielen is ook te zien dat het vermogen, dat anders voor 90% op de achterwielen staat, onder dit soort weersomstandigheden de achterwielen wat ontlast en vermogen naar de voorwielen brengt.

Ondanks het slechte weer waarbij de ruitenwissers overuren hebben gemaakt werd dochterlief snel en veilig in Den Haag afgezet en kies ik ervoor om via een andere route weer huiswaarts te rijden. Op de lange stukken rijden is de adaptieve cruise control een prachtig hulpmiddel. Al ben ik persoonlijk van mening dat je er wel wat lui van wordt. De auto houdt keuring zijn snelheid vast, remt af wanneer een langzamere verkeersdeelnemer invoegt en accelereert weer wanneer de weg vrij is. Als bestuurder hoef je enkel de vier wielen tussen de lijntjes te houden.

De volgende dag was het tijd om de auto wat meer op zijn kwaliteit als sportauto te beoordelen, dat het een geweldige GT is waarmee je in één stuk naar de andere kant van Europa rijdt was inmiddels wel duidelijk. Nu ben ik gezegend in de prachtige provincie Friesland te wonen waar we geweldige kleine weggetje door de landerijen hebben waar je niemand in de weg rijdt. Tijd om eens wat snelle bochten te gaan pakken en te zien hoe snel deze 650 pk nu werkelijk is, op weg naar de fotolocatie.

Wel ik kan inmiddels vertellen dat mijn kapper een enorme klus heeft gehad om mijn kapsel weer in het gareel te krijgen. De acceleratie is zowel vanuit stilstand als op snelheid beangstigend, waarbij het lijkt of de rugleuning van de stoel je poogt in te halen. Nu ben ik qua auto’s een hoop gewend maar dit is bijzonder verslavend. Vanuit stilstand gaf de VBOX acceleratiemeter die ik te leen had 2,57 seconden van 0 tot 100 km/u aan. Om een idee te geven hoe verschrikkelijk knap dat is, een Formule 1 auto doet er 2,5 seconde over om de 100 km/u te halen met de helft aan gewicht en 1,5 maal zoveel pk’s en koppel. Ik heb de meting meerdere malen gedaan maar het blijft constant rond die 2.5-2.6 seconden uitkomen en is daarmee, zoals we van Porsche gewend zijn, beter dan de opgegeven 2.7 seconden. Dat gewicht van 1640 kg is overigens wel iets waar de auto mee worstelt als je mooie bochtige parcours rijdt. Iets dat Porsche ondervangen heeft met de meesturende achterwielen. Het blijft heel knap hoe Porsche deze 992 Turbo S toch weer zoveel beter dan zijn voorganger heeft kunnen maken. De 992 Turbo S voelt speelser aan en is een genot om in te sturen. De elektronica houdt de bestuurder en auto nauwlettend in de gaten om de auto in het spoor te houden. De grens ligt echt veel verder dan vele bestuurder ooit zullen opzoeken. En was de 930 3.0 midden jaren ’70 met zijn 260 pk nog een hele listige auto waar wielspin op elk moment op te roepen was en een einde aan het leven van de auto en zijn bestuurder kon maken, deze auto geeft geen krimp om het vermogen om te zetten in voorwaartse kracht. Om al dit geweld ook weer tot stoppen te brengen zijn rondom keramische schijven aangebracht met op de voorwielen remklauwen met 10 remzuigers. Een noodstop maken vanaf hoge snelheid is een ervaring op zich. Vanaf 150 km/u terug naar 0 gebeurt in een beperkte afstand zonder ook maar een moment de controle te verliezen waarbij het even zwart voor de ogen wordt.

Om al deze krachten maximaal op het wegdek over te brengen zijn de actieve achter en voorspoiler ook weer verder doorontwikkeld en passen deze zich aan de rijmodus aan. In de performance modus wordt de voorspoiler tevens volledig pneumatisch uitgevouwen. Dit gepatenteerde systeem is nu nog verder verbeterd waardoor de compressor die de voorspoiler oppompt compacter kan worden uitgevoerd hetgeen ruimte schept in het bagagecompartiment. Op hogere snelheid is het verschil met of zonder geactiveerde spoilers heel goed merkbaar. De auto ‘plakt’ voelbaar beter aan het asfalt en voelt meer solide aan. Ook de luchtinlaten voor de radiatoren in de voorbumper zijn volledig actief bestuurd. In gesloten toestand levert dat een betere aerodynamica op en wanneer de auto meer koeling nodig heeft zullen ze openen om meer rijwind door te laten.

Inmiddels ben ik gearriveerd bij de fotolocatie, Uniastate in Bears. Op deze locatie werd in de 15e eeuw een State gebouwd die helaas in 1756 gesloopt is. Er is nu een kunstwerk terug geplaatst dat de contouren van de oude State als een luchtspiegeling in zijn volle omvang laat zien. Als snel trekt de Turbo S hier de belangstelling van de toeristen en bewoners van Bears. De beheerder van het terrein biedt vol enthousiasme aan de oude toegangspoort uit 1616 (die wel behouden is gebleven) te openen. Het was even passen en meten om de lage Turbo S over de oude bestrating door de poort te sturen maar op het er achter gelegen gazon werd een prachtig contrast tussen heden en verleden op de gevoelige plaat vastgelegd. Met wat geïnteresseerde bezoekers mijmeren we wat over hoe men, in de tijd dat deze State nog bewoond werd, naar dit soort techniek gekeken zou worden. We kwamen tot de conclusie dat een State heer of kasteelheer in die tijd zou dromen van 650 paardenkrachten in de stallen.

Na een klein weekje sturen in deze prachtige en extreem snelle Porsche was het weer tijd om afscheid te nemen. In vergelijk tot de unieke 996 Turbo S die ik zelf jaren gereden heb, is dit echt lichtjaren vooruit qua technologie en kan ik concluderen dat het Porsche weer gelukt is een subliem stuk verfijnde techniek toe te passen om de snelste GT van dit moment op de markt te zetten. Het extreme vermogen is al snel verslavend maar ook rustig toeren is een aangenaam tijdverdrijf in deze auto. Persoonlijk vind ik de technologie die in deze auto is verwerkt bijzonder knap maar heeft het ook een klein nadeel. Zo ervoer ik in een lange snelle bocht in een snelweg dat de auto op hoge snelheid voor de veiligheid continue zijn aandrijving over de vier wielen verplaatst, hetgeen ook in het display te zien is. Uiteraard veiligheid verhogend maar voor mij als bestuurder van redelijk analoge sportauto’s voelt het heel onzeker aan en schrik ik toch van het ingrijpen en de signalen die de auto mij als bestuurder geeft. Nu weet ik; dit zijn persoonlijke voorkeuren, en laat dat nu ook de autowereld en het merk Porsche zo interessant maken, er is voor iedereen een auto die zijn of haar voorkeuren volledig invult. Ik zou me persoonlijk niet schamen om deze Turbo S op de oprit te hebben staan, hooguit dat ik dan toch met enige schaamte aan de buren zal moeten erkennen dat €302.582 voor deze zwarte merrie best een fors bedrag is.