De Porsche Boxster wordt alom gezien als een van de beste allround open sportwagens ter wereld. Een perfect sturende roadster die snel is, relatief zuinig en bovendien nauwelijks zijn waarde verliest. Veel beter kan het toch niet worden? Je voelt ‘m al aankomen: dat kan wel. We testten de nieuwe Boxster Spyder op een stukje asfalt waar Porsches het traditiegetrouw best aardig doen.
Rubber spugen
In Engeland heten ze Spydermen: de heren die regelmatig de circuits in Engeland onveilig maken in hun Porsche Boxster Spyder van de vorige generatie. Met enorme bochtsnelheden en wapperende haren halen ze menig race-coupé in, om na afloop vrolijk lachend nog een half uur lang stukken opgespat bandenrubber uit te spugen. Dit alles wordt mogelijk gemaakt dankzij het lage gewicht van de Spyders en – beter nog – het lage zwaartepunt vanwege de absentie van een dak. Ook van de nieuwe generatie zullen ongetwijfeld een aantal modellen gaan naar deze Spyder-men, die na een dagje ravotten op de baan naar huis rijden en vervolgens nog een lekker stukje gaan toeren met hun partner op vierkante banden.
Puristen
De puristen zullen wel weer gaan zeuren dat een coupé door zijn extra stijfheid een beter auto is – en zeker de GT4 – en misschien hebben ze wel gelijk ook. Maar de laatste tijd heb ik enorm vaak Porsche-rijders horen verzuchten dat ze toch erg graag een open auto zouden hebben in plaats van een coupé zonder airco. “Ik pak de Porsche toch alleen als het lekker weer is”, hoor ik vaak als argument. “Dus als het dak dan open kan, is dat wel prettig.” De vraag is dan wat voor cabriolet. Nou, de Boxster Spyder wat mij betreft. Want in deze auto kun je zo gemakkelijk gaan tot 95 procent van je eigen kunnen, dat je je afvraagt hoe het komt dat de concurrentie niet eens in de buurt komt. Net als de vorige, in 2010 gelanceerde Boxster Spyder wordt ook met deze roadster-Porsche een hommage gebracht aan het legendarische erfgoed dat ze er in Zuffenhausen op na houden. In essentie betekent dit dat de Spyder-versies van de Boxster, net als de 718 RS 60 die model heeft gestaan voor zowel deze als de vorige versie, puristisch rijplezier wil brengen. ‘Spartaans’ willen we eventueel ook aanvaarden als synoniem. Duidelijk is in ieder geval dat de nieuwste generatie Boxster er vele malen beter uitziet dan zijn voorganger en uiteraard geldt dat ook voor de Spyder. Van de achterkant doen de ‘domes’ denken aan de 918 Spyder, de voorzijde ziet eruit als het front van de Cayman GT4.
Stalorder
Grootste structurele verschil met zijn voorganger betreft zijn dakconstructie. Waar je in het oude model de strijd aan moest gaan met een kap die qua bediening te vergelijken was met een haastig opgezette trekkerstent, gaat het hier allemaal net wat comfortabeler. Bij de vorige Spyder school het linnen dakje in een compartiment achter de stoelen en moest je het eruit tillen om het in positie te leggen, vast te klikken en aan te spannen. De kap van de nieuwste uitvoering moet nog steeds met de hand worden opgezet, maar scharniert in ieder geval als een traditioneel cabriodak op zijn plek. De toegift van 2 kilo die wordt gevraagd ten opzicht van het vorige zeiltje, nemen we er met plezier bij.
Meanderen
Uiteraard hebben we vandaag niet het complete circuit van Le Mans tot onze beschikking. Een deel ervan maakt immers deel uit van de openbare weg, maar wel kunnen we genieten van de mooiste bochtencombinaties en natuurlijk het glorieuze rechte stuk met de tribunes en pitstraat. Direct na het rechte stuk wordt het al een beetje technisch. Daar buigt het circuit vaag af naar rechts, om via een chicane onder de Dunlop-brug door te meanderen. Eerst helemaal links houden is het devies, dan even de rem aantikken en dan oversteken naar rechts om goed aan te kunnen remmen voor de chicane. De Spyder geeft geen kik en ook de achterzijde begint niet te ‘hangen’, iets wat we wel overduidelijk ervaren in verschillende 911-modellen die we daarvoor hebben gereden.
Dunlop brug
Na de Dunlop brug – nee, die is niet van rubber – wordt het pas echt moeilijk. De weg duikt daar naar beneden, waardoor je niet ziet hoe de bocht loopt. Gas houden, zegt de Porsche-instructeur naast mij en hij duwt mijn rechterbeen naar beneden. Even later zie ik mijn rempunt links en dan een bocht naar rechts die zo groot en breed is, dat ik mij voel als een vis in de oceaan. Oriëntatiepunten zijn er nauwelijks, maar dankzij de pylonen weet ik ongeveer wat ik waar moet doen. Iets minder abrupt de rem loslaten, vindt mijn instructeur, zodat ik het gewicht van de auto mee kan nemen in de bocht. Verder is hij tevreden en wij ook. Het lijkt wel of de auto ons helpt zo snel mogelijk het circuit te ronden. En dat is natuurlijk ook zo. Dankzij ESP, torque vectoring en ABS kiest de auto binnen de aangegeven marges van de elektronica de beste strategie om jou zo goed mogelijk te laten lijken op een ontketende Verstappen. Even overweeg ik zelfs een stalorder te negeren door een snellere instructeur in een 911 achter mij er niet langs te laten.
-80 kilo
Ik zal niet alle bochten van het circuit uitgebreid beschrijven, maar wanneer we het rechte stuk opdraaien van dit legendarische circuit en ik de 375 pk sterke motor achter me hoor brullen en weerkaatsen tegen de tribunes, overvalt mij toch een moment van glorie, mede ingegeven door het feit dat mijn instructeur allesbehalve ontevreden is over mijn stuurmanskunsten. Dat komt vooral door de Spyder zelf. Dit is namelijk veel meer dan een Boxster S met een schaamlap als dakbedekking. Het recept is gecompliceerder dan je denkt en luidt als volgt: pak een Boxster, strip die volledig – dus inclusief wielen, dak, deuren en koffer- en motorklep, en bouw hem met minimale en ultralichte materialen weer op. Aluminium deuren, een aluminium kofferdeksel, een aluminium achterklep met twee racy bulten en verder zo min mogelijk fratsen. Geen airco, geen radio, deurhendels van stof, lichte velgen, een kleine brandstoftank, een kleine accu, lichtgewicht kuipstoelen en ontbrekende bekerhouders – het draagt er allemaal toe bij dat er 80 kilo aan gewicht wordt bespaard.
Exoot
Door de afslanksessie weegt de Boxster Spyder slechts 1.315 kilo en dat is voor een kleine sportwagen met middenmotor bijzonder licht. Onze auto is voorzien van een sportuitlaat, die ongetwijfeld weer wat zwaarder is dan de standaard geluiddemper, maar we zijn toch al een beetje aan het smokkelen, want onze auto is voorzien van airco en stereo-installatie. Opties die je zonder meerprijs kunt laten inbouwen. Wat ook helpt qua snelheid is dat net voor de achteras nu, net als bij de Cayman GT4, de 3,8 liter-zescilinder boxermotor uit de 911 Carrera S is ingebouwd. Weliswaar in een iets andere configuratie (de zesbak bevindt zich nu achter de boxermotor) en gedowntuned tot 375 pk en 420 Nm, al volstaat dat ruimschoots om de 1.315 kilo wegende Spyder vooruit te katapulteren. De 0 tot 100 km/u duurt dan ook slechts 4,5 seconden, terwijl het ding gewoon doorblaast tot de teller 290 km/u aangeeft. In tegenstelling tot de vorige kan je die topsnelheid nu trouwens ook halen met het dak op z’n plaats.
116.700 euro
Porsche positioneert de Boxster Spyder als een pure rijdersauto en een circuitspeeltje en de auto maakt beide beloften waar. De auto is per direct te bestellen en kost 116.700 euro. Ter vergelijking: de vorige generatie (2010 – 2012) mocht voor 88.900 euro weg en bracht 320 pk uit een 3,4 liter zescilinder boxer. De standaardsprint deed hij in 5,1 seconden en zijn top was 267 km/h. Ook prima cijfers, maar de nieuwe generatie biedt op alle gebieden net dat beetje meer. Een exoot zal het ook altijd blijven, aangezien Porsche er gedurende de levensduur van deze generatie Boxster niet meer dan zo’n 1000 kan produceren. Maar voordat je naar je dealer rent nog even dit: er gaan geruchten over een iets heftiger Spyder GT4. Want ook al zijn de motoren nagenoeg gelijk, de Boxster Spyder heeft nog niet de remmen, wielophanging en aerodynamische aanpassingen die de Cayman GT4 wél heeft gekregen van de 911 GT3. De toekomstige versie van de Boxster zou die zaken wél tot z’n beschikking krijgen. Als de geruchten kloppen…
